Waarom?

Kees kijkt me aan en ik zie hem denken… ’Op de bank zitten, tv kijken en dan om half elf naar bed dat brengt mij niets Kees’, is mijn antwoord. Hij kijkt me meewarig aan, de ‘waarom’ vraag blijft.

Gisteravond was ik zo rond half zeven thuis. Het eten was tegen zeven uur klaar en we zaten in de heerlijke avondzon gezellig samen te tafelen. Tijdens het eten hadden we een levendige discussie over dominant gedrag met de woorden onderdanig of ondergeschikt als tegenstelling. Ik zag opeens dat het al acht uur was en verliet de tafel om mij te verkleden. Een soort van: ‘de plicht roept’. En opeens schoot het ‘waarom’ van Kees me door het hoofd. Het was toch eigenlijk erg gezellig aan tafel. Dit is de derde avond deze week dat ik wéér aan het sporten ga, erg sociaal is dat in ieder geval niet.

Even later, rennend langs het Oldambtmeer, vind ik alle antwoorden op vragen die in mijn hoofd zitten. Doen we mee in de aanbesteding van de gemeente Emmen? Ja dus, en ik weet nu ook hoe we dat aan pakken. Hoe help ik onze nieuwe collega Abed het beste? Hij moet zich verdiepen in onze huidige diensten en van daaruit de nieuwe dienst ontwikkelen. En ik ga de markt oppakken. Hoe moet de volgende workshop van de Ondernemersfactory er uit zien? Nou zo dus!

Het is bijna elf uur als ik thuis ben. Eerst even wat eten en dan douchen. Ik kijk terug op de training, weer een stap dichter bij het doel.

Daarom Kees.

Afbeelding